Het goede doel
Democratische Republiek Congo
Congo kent veel verdeeldheid en conflicten, met name in het oosten van het land. Pastor Bagame Angemana Jean zet zich samen met zijn gemeente in voor eenheid en verzoening. ‘Als kerk willen wij juist vredestichters zijn.’
Jaren van conflict hebben meer dan 7 miljoen mensen uit hun huizen verdreven. Te midden van al dat lijden in Congo werkt Tearfund via lokale kerken aan vredesopbouw. Het is de kerk die daar in die kwetsbare context de handen en voeten van Jezus zijn.
Tearfund is actief in Oost-Congo en werkt met verschillende partijen aan vredesopbouw. De lokale kerk heeft daarbij een zeer belangrijke rol omdat haar impact op de bevolking groot is. Ze wordt vaak vertrouwd, in tegenstelling tot de overheid. Bovendien is de kerk op een heel natuurlijke manier aanwezig in het leven van mensen. In vreugde of verdriet, praktische of pastorale zorg: de kerk is er, en ze is gecentreerd in het hart van de gemeenschap.
Zuid-Soedan
In Zuid-Soedan hebben interne conflicten jarenlang miljoenen mensen uit hun huizen verdreven. Bescherming in eigen land was er nauwelijks te vinden, dus vluchten veel burgers naar één van de omliggende landen. Inmiddels keren verschillende families langzaam weer terug naar eigen land. Toch spelen conflicten uit het verleden nog regelmatig op en is er op veel plekken verzoening nodig.
Tearfund-medewerker Rosemary Wilfred vertelt over haar werk in Zuid-Soedan.
'Voordat ik bij Tearfund kwam werken, werkte ik bij een mediaorganisatie aan radioproducties en andere nieuwsuitingen. Eén van mijn verantwoordelijkheden was om het conflict in Zuid-Soedan in kaart te brengen en de ontwikkelingen rondom de vredesopbouw op de voet te volgen. Ik kan je vertellen: dat is een behoorlijke klus.
Op dit moment werken we in verschillende gemeenschappen aan vredesopbouw. We hebben een programma opgezet waarbij we bemiddelaars in het conflict trainen en de kerk heeft hier een stimulerende rol in. De bevolking van Zuid-Soedan heeft veel meer vertrouwen in de kerk dan in een politieke leider. Dat de kerk betrokken wordt is dus heel belangrijk. De activiteiten zijn heel uiteenlopend: van bemiddeling tussen families tot het aanpakken van de oorzaken van geweld. Bij dat laatste kan het bijvoorbeeld gaan om het bespreekbaar maken van de onrealistisch hoge bruidsschat.
En we zien dat de aanpak werkt! Voorheen werd er bij verantwoordelijkheden omtrent het conflict naar de lokale overheid gewezen. Zij zouden het maar moeten oplossen. Nu realiseren de mensen zich hier steeds vaker dat ze zelf aan zet zijn. Alleen als zij veranderen zal ook de gemeenschap veranderen. Mensen kijken nu met andere ogen naar zichzelf, elkaar en hun omgeving en zijn zich bewust van hun rol en mogelijkheden in het brengen van verandering.'
